Hoi Ricardo, Ik heb een maand of wat geleden je site ontdekt, en ik wilde toch eens reageren. Heel veel van wat je schrijft herken ik. Ikzelf ben vanuit een enorm beschermde omgeving gaan studeren in Groningen, toen ik een jaar of 18 was.

Was (kennelijk net als jij) een nogal verlegen, teruggetrokken persoon toen. Deels gewoon door m’n aanleg, maar voor een groot deel ook doordat ik me in het dorp waar ik geboren en getogen ben, niet geaccepteerd en begrepen voelde. Wat jij beschrijft over schaamte, over het gevoel dat alles anders is geworden na die eerste keer bij een prostituee, heb ik exact zo gevoeld. Het was bij mij ook nog eens mijn eerste ervaring met een vrouw. (bij mij dus ook!) Ik had het gevoel dat er iets onherstelbaars was gebeurd, en dat het niet meer goed kon komen.

Het was een hete dag geweest, en een zwoele avond. De telefooncel op de hoek was kapot. Ik zocht eentje die het wél deed, en was maar richting station gaan lopen: onderweg zou ik er vast wel een tegenkomen. Maar onderweg liep ik van de Vismarkt richting Zuiderdiep, en ik wist wel dat het daar soms ’s nachts niet pluis was. Er waren vaak rellen. En toch, of misschien juist daarom, trokken die donkere straten. Ik wilde weten hoe het was om daar te lopen.

Hoe groot was de schok toen ik opeens een meisje voor een raam zag zitten. Rood verlicht, in een kort zwart jurkje. Het was nog vroeg en het was niet druk. Ze zat rustig een boek te lezen. Het was een schok, omdat ik opeens besef! te dat ik daar zo maar naar binnen kon gaan. Ik liep vlug door, maar m’n hart klopte in m’n keel. Ik ben weggelopen en weer terug, een paar keer. En heb toen door meerdere straten gedwaald. Ik durfde nauwelijks naar binnen te kijken.

Toen stond er opeens aan de overkant dan de straat een nogal fors meisje in de deuropening. Ze riep me. Ik, een verlegen, eenzame vent, die hunkerde naar liefde, werd zomaar aangesproken door een verleidelijke vrouw… Ze wenkte naar me, keek me strak aan, en toen ik bij haar was zei ze: “Voor vijfentwintig gulden ga ik lekker met je neuken”.  Ook al zou ik hebben gewild, ik kon haar niet weerstaan en ging met haar mee.(Ja, die ervaren dames kunnen de smachtende, verlegen jongetjes wel aardig inpalmen, he?) Achteraf kwamen dus die negatieve gevoelens, maar het is wel het begin geweest van veel meer.

En om eerlijk te zijn: vaak waren mijn gevoelens na afloop behoorlijk negatief. Dat ik me wéér had laten verleiden, dat wéér m’n geld op was, dat het hun weer alleen maar om mijn geld ging, en niet om liefde (wat ik wel zocht). Toch ben ik een jaar of twaalf later getrouwd, en ben ik dat nog steeds. In het begin was ik er zeker van dat het nu nooit meer zou gebeuren. Maar na een jaar of vier kwam de verleiding weer terug. Zodra ik de gelegenheid had, wat niet zo vaak was, maar toch, zocht ik de hoerenstraten weer op, en dwaalde er rond en ging naar binnen.

Tegelijk zocht ik naar mogelijkheden om met vrouwen te kunnen vrijen zonder dat het me zoveel geld zou kosten. In het pre-internet-tijdperk ging dat met telefoonboxen. Ze bestaan nog wel, maar zijn veel duurder dan internet. Via die telefoonboxen heb ik een paar contacten gehad. En nu dus via internet. Dat wil zeggen: via internet heb ik nu al geruime tijd contact met een vrouw met wie ik regelmatig in een hotel afspreek. Stiekem, en ik ben daar echt niet trots op, maar heel intiem en met heel veel liefde.

Tegelijk is dat iets waar ik je wat over wilde vragen. Hoe is het nu voor jou als meisjes, vrouwen, verliefd op je worden, en je dan bij een volgend bezoek bewust voor een ander kiest. Juist omdat uit je verhalen zoveel respect voor de meisjes doorklinkt, kan ik dat niet begrijpen. Je zult toch ook wel liefde voor ze voelen. Is het dan niet heel erg tegen je eigen gevoel, om dan bewust voor een ander te kiezen? (Je slaat de spijker op zijn kop, dat is ook heel moeilijk voor mij geweest (en nog steeds, het was nl zelfs eergisteren nog heel moeilijk, maar dit terzijde ;)). Ik weet van mezelf dat ik met dat meisje toch geen vaste relatie aan ga, zo reeel ben ik wel, en in haar hart weet zij dat ook wel, denk ik. En door dan bewust voor een ander te kiezen maak ik het voor haar wel makkelijker. Ze ziet me als het ware vreemdgaan en dat moet de liefde dan maar bekoelen. Dan blijft over de pure lust, die ze een volgende keer dat we samenzijn dan ook volop opeist. Maar je hebt gelijk, als ik zo openlijk ben "vreemdgegaan" heb ik eigenlijk een rot gevoel en denk ik de hele nacht nog aan haar.) 

En wat ik me verder afvroeg: waarom zoek je het eigenlijk alleen in de sfeer van betaalde sex. Onbetaald kan sex toch ook heerlijk zijn. Omdat ik m’n internetvriendin niet wil bedriegen (en da’s gek natuurlijk, want m’n vrouw bedrieg ik wel…) wil ik nu geen sex met nog meer vrouwen. Maar ze zijn met internet niet zo moeilijk meer te vinden, en het scheelt je wel kapitalen. (Je hebt alweer helemaal gelijk, maar ik ben nog niemand tegengekomen. Nou ben ik niet zo'n chatter, en tegen de telefoonboxen heb ik nog meer wantrouwen. Het lijkt me allemaal te vrijblijvend, omslachtig en te vaak onecht, fake, nep, ingehuurde meisjes/vrouwen, etc.. Maar ja, het is jou blijkbaar wel gelukt. Doe me eens een gouden tip!)

Tot zover in het kort iets van m’n belevenissen. Het ga je goed.

Robert

Graag wil ik anoniem reageren op het verhaal van Robert. Anoniem want dat is het lot van de hoerenloper. Je leidt een dubbelleven plus dat je jezelf regelmatig voor de gek moet houden. De tel ben ik lang geleden al kwijt geraakt, maar het schuldgevoel blijft, shit weer mijn geld weg, weer alleen naar huis, maar dan de volgende keer ga je weer net zo makkelijk voor gaas. Verder maakt het allemaal niets uit, of ze nou op jou verliefd worden of jij op hun. Het leidt alleen maar tot problemen. Het lekkerste is nog wat ik al eerder ergens heb gelezen op deze prachtige site, dat ze ook eens lekker klaar komt. Dat ze je vingers in d'r natte la duwt en verzucht dankjewel jongen. Dan maakt al de rest niets meer uit. Verder nog een tip : geloof nooit dat een hoer last heeft van haar rug of dat ze net terug is van de tandarts en niet kan pijpen. Mannen beseffen vaak niet hoe naïef ze zijn als de geile hormonen door het lijf gieren. Misschien schrijf ik nog wel eens wat ervaringen op volgende keer, ik ben toch voorzichtig. Het blijft dubbel, zo te leven. Bedankt. C.

Hoi iedereen, 

Na het lezen van sommige verhalen, heb ik de moed gevonden voor mijn verhaal te doen! Ik ben nu 4 jaar getrouwd, geen kinderen van mijzelf. mijn vrouw is 14 jaar ouder dan ik! In een tweestrijd zit ik zeker, en ik weet niet hoe er uit te komen. Beginnen bij het begin: In plaats van te spreken met elkaar, zeggen we niks meer, dit komt als ik probeer te vertellen wat er op mijn lever ligt, krijgen we altijd ruzie! Het gaat hier om veel kleine dingen die 1 groot probleem maken!

Waar ik het meeste vanaf zie is het feit dat ze altijd in bijzijn van andere mensen, continu mij wil kleineren, stekken zetten, belachelijk wil maken etc  Het is nu zover gekomen dat ik zelf de goesting niet meer heb om te praten (krijgen keer op keer ruzie, waarom zou ik dan)!

Moraal zit ik serieus in de shit! Nu de laatste weken heb ik iemand beter leren kennen en het klikt op bep vlakken, niet dat ik hier gelukkig om ben, maar het maakt het probleem nog erger! Ik zie mijn vrouw doodgraag, maar communiceren is uit de boze, gaat niet meer, seksueel ook niet. wat moet ik in hemelsnaam doen! 

greetz Dave

Beste Dave,

je ziet je vrouw "doodgraag", maar communiceren gaat niet, de sex is ook niets, je hebt geen gezamenlijke kinderen waar je verplichtingen tegenover hebt, ze is veel ouder dan jij en ze loopt je constant af te zeiken...

WAAROM WIL JE HAAR EIGENLIJK IN GODSNAAM GRAAG ZIEN DAN????

Ik zou zeggen wegwezen daar en snel ook. Of mis ik iets? Is er prostitutie in het spel?

Ricardo

Het leven duurt te kort om je een lange tijd ongelukkig te voelen door een partner die eigenlijk jou niet meer respecteert. Het zal niet makkelijk zijn want ik merk dat je nog gevoelens voor haar hebt maar ze is het niet waard! Ga iets leuks doen met je leven!

Hey Dave,

Ik zelf bezoek zeer regelmatig prostituees, vooral in het buitenland. Ik ben een vijftiger en ik val vooral op slanke jonge meisjes met een lief onschuldig snoetje; het zogenaamde "lolitatype". Het is mij ook een paar keer overkomen dat ik op een van die meisjes verliefd werd. Wanneer ik het dan deed met een ander meisje leek het alsof ik mijn "vriendinnetje" bedroog. Ondertussen ben ik wel wat wijzer geworden. het heeft me wel wat geld en "liefdesverdriet" gekost.Ik was er vast van overtuigd dat die meisjes ook op mij verliefd waren.

Ik begrijp nog altijd niet hoe ik op mijn leeftijd nog zo dom kon zijn, om te denken dat een meisje die mijn dochter kon zijn verliefd op mij kon worden. Eerst en vooral het zijn "hoertjes" die het enkel doen om geld. Wanneer ze hun job kennen dan voelen zij zeer goed aan dat je verliefd op hen bent geworden, je gedraagt je gewoon anders, maar als je verliefd bent merk je dat niet. Zelfs als vrienden je zeggen : "pas op die griet is je (financieel) aan het pluimen !" dan geloof je hen niet. Je wil nu eenmaal geen kwaad woord horen van iemand waarop je verliefd bent !

Het enige waarop ze verliefd zijn is op je portefeuille, maar zij spelen nu eenmaal de rol van het "verliefde vriendinnetje" maar al te graag mee omdat hun dat financieel goed uitkomt ! Maar wees ervan overtuigd, op een bepaald moment laten ze je vallen als een baksteen omdat ze je gewoon beu zij of omdat ze een betere prooi gevonden hebben. Een goede raad wordt nooit verliefd op een meisje dat je betaalt voor sex. Als ze echt op je verliefd waren dan zouden ze er geen geld voor vragen. Hoertjes, jong of oud, zien sex nu eenmaal als een dienst die ze je tegen vergoeding verlenen.

Maak je dus maar geen zorgen als je in een bar binnenkomt en je wil eens wat anders. Deze meisjes zitten nu ook eenmaal niet op een vrijpartijtje te wachten tot jij eens toevallig langskomt. Wel is het zo dat ik deze meisjes altijd met respect behandel. Maar als de vlinders voel komen in mijn buik, en dat is ook voor iemand op rijpere leeftijd nog altijd mogelijk, dan mijd ik dat meisje in de toekomst als de pest. Dit is de enige manier om andermaal geen pijnlijke ervaring rijker te worden.

Paul