Het is een mooie vrijdagmidag half drie.

Na enige e-mailwisseling over en weer heb ik vandaag meegewerkt aan het dossier Prostitutie  voor deWereldomroep Nederland.  Zij willen hiermee het beeld dat in het buitenland bestaat over prostitutie in Nederland, zeker na de afschaffing van het bordeelverbod, enigszins nuanceren. Ze willen laten zien dat het hier geen Sodom en Gomorra is geworden en geen perverse bende. Het pastte ook in de serie van andere dossiers over drugs, euthanasie, en abortus, waarvan met name in het buitenland het beeld bestaat dat het hier een volstrekt losgeslagen wetteloze bende is. Ik generaliseer even een beetje.

(Lees HIER het interview zelf!!!)

Er waren al interviews met een prostituee, met welzijnswerkers uit het vak en nu ging het dus om een interview met een klant. Het zou alleen op de internetsite van de Wereldomroep  gepubliceerd worden en ik zou helemaal anoniem kunnen blijven. En ja, daar wil ik dan wel aan meewerken!!

Op mijn verzoek werd het gesprek gehouden in een club en ik had daarvoor Bananas uitgekozen. Ik was daar pas geleden voor het eerst sinds jaren weer eens binnengelopen en had er een heel leuk meisje ontmoet. En het ligt ook niet ver van station Hollands Spoor ligt. De verslaggever, Jim Dempsey, een Schot die heel behoorlijk Nederlands spreekt, zou namelijk met de trein komen.

Ik stap ruim voor het afgesproken tijdstip Bananas binnen en de gastvrouw wil me direct meenemen naar een kamer waar ik voorgesteld zal worden aan de dames.

Ik leg uit dat ik hier heb afgesproken met een verslaggever. Dat we graag in de bar een interview willen doen en, als dat mag een foto nemen van de barruimte, bij voorkeur met een leuk meisje, als er iemand wil. Ja, nou, goh, dat moest allemaal wel even aan de baas gevraagd worden. De baas wil weten waarvoor het allemaal is, welke website ik dan heb, en hij verwacht dat een foto met de meisjes moeilijk zal zijn omdat dat bij zijn eigen site ook niet gelukt is. Maar hij ruikt ook gratis publiciteit en ik krijg een biertje van de zaak. Helaas kan hij niet mijn site bekijken omdat er uitgerekend op dat moment een storing is bij de provider Tripod (wet van Murphy).

Het gesprek zelf verloopt in een gemoedelijke sfeer, meest in het Engels. Jim is zelf nog nooit met een prostituee geweest (zegt hij) en hij gaat dan ook met zijn rug naar de bar zitten waar de dames zich langzaam maar zeker verzamelen. Hij krijgt wel telkens een licht opgewonden gevoel in de onderbuik als hij langs een "red-light-zone" loopt. En dat gebeurt steevast als hij vrienden van hem uit Great-Brittain een rondleiding geeft door Amsterdam (!) en het gebeurde ook op weg naar deze club (hij was verbaasd over de omvang van het red-light-district in Den Haag en zei dat hij gelezen had dat het zelfs groter is dan in Amsterdam?!).

Onderwijl het gesprek houdt ik in de gaten of mijn favoriete meisje binnenkomt. Het blijkt dat ze er niet is en na afloop van het gesprek vertrek ik ook (de vrouwen die er nu zijn trekken me voor me geen meter). Ik had een ruime onkostenvergoeding van Jim gekregen en was niet van plan die lang te bewaren. Ik loop naar de Binckhorstlaan 32b waar ik gelukkig zie dat Janice vrij is. Ze loopt blij op me toe en we vertrekken direct naar een kamer zonder dat ik zelfs maar de geringste kans heb om eventueel een van de andere vrije meisjes te vragen (was ik ook absoluut niet van plan, maar toch....).

En ja, de intimiteit was weer geweldig, ik kan niet anders zeggen. Ze kwam dus absoluut niet klaar. Ik voelde ook dat ze dat niet wenst, maar ze wilde nu dan wel toegeven dat ik haar kippenvel bezorgde ("en dat gebeurt me niet zo vaak!"). Ikzelf "explodeerde" zoals ik zelden doe.

En zo stapte ik uitermate loom en tevreden weer het zonlicht in.