Hierbij een productie uit mijn gebeurtenissen als beveiliger.Taalfouten en toevalligheden mbt. namen voorbehouden. Onderstaand verhaal past, denk ik, op deze site. Alles is naar waarheid gebeurd. Hierbij geef ik mijn uitdrukkelijke toestemming tot het plaatsen van onderstaand verhaal op de website van’ dagboek van een hoerenloper’. Namen zijn gefingeerd. © Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. Ik werkte in Amsterdam als mobiel surveillant bij een van de grotere beveiligingsbedrijven van Nederland. Achter het centraal station, welke ook tot mijn controle gebied behoorde, kwam ik, soms solo , soms met een collega regelmatig heroïnehoertjes tegen. (Medio 1994-1997).

We hadden een speciale band met ‘onze meiden’. Sommigen kende we bij naam. De namen zijn al gefingeerd door de dames zelf; Jasmine, Mouse, Kim, Sarah, Nicole, Amber, Pascale, Leonie, Nancy en nog diverse meiden die soms niet langer dan een maand rond tippelden en dan spontaan verdwenen. Vaak naar de tippelzone Rotterdam of   Utrecht, waar de dealers gewoon rondhingen op de zone zelf, en gemak dient nu eenmaal, ook bij hun de mens… of junk in dit geval, want dat zijn het. Hooguit een enkele eendagsvlieg die alcoholverslaafde was. Doorgaans waren het allemaal redelijk knappe grieten met de gemiddelde leeftijd van rond de 25 jaar.

Bij sommigen zag je dat de drugs zijn uitmergelende afslankende en afstervende en geestdodende werking al had gedaan. Sommigen lopen door de drugs geestelijk dusdanig achteruit dat er van het IQ niet veel overblijft dan die van een 5 jarig kind. Hoe lelijker ze worden, hoe meer de verdiensten afnemen. De meeste plegen uiteindelijk zelfmoord door bijvoorbeeld in het IJ te springen. Ooit kwam ik een meid tegen in het CS op een bagagekar met de spuit, recht opgestoken in haar teen…zat wezenloos voor zich uit te staren.

Het grappige is dat ze wel ‘als de dood’ zijn voor aids en principieel altijd met condoom werken! Naar ik het hen hoorde vertellen zijn er toch nog altijd lijpo’s die zonder condoom willen. Over zelfmoord gesproken… De meiden leven met het idee dat ze uiteindelijk wel van de drugs af zullen komen (clean worden). Een laag percentage dat uiteindelijk dat doel bereikt. Wel zijn ze het er stuk voor stuk over eens dat ze als ze geen drugs hadden gebruikt nu stil hadden kunnen leven… Een heroïne hoertje is eigenlijk 24 uur per dag bezig met tippellen en scoren. De spuit wordt in principe vermeden omdat dit de huid beschadigd en klanten dit vies vinden. Ze roken de gekookte cocaïne als base  (wit) met een base pijpje, tot de tiende gram erdoor is gejaagd. Een shotje kost +- 20 euro (daarom heeft een wip bij hun ook die prijs). Van wit blijven ze wakker, onthoudt het hongergevoel, kou en menstruatie en hierdoor zijn ze in staat om continue te tippelen en scoren.

De meeste hebben uitgevonden dat je van heroïne (bruin) tussendoor, wat rustiger wordt en na een week non-stop ‘werken’ trekken ze zich terug in een of ander junk hol. Een woning van een alcoholist of dealer, of collega junk. Zo’n huis van: dagelijks een deurwaarder aan de deur is ook een geregeld leven! Hier slaapt zo’n dame / ook wel heer, dan ook bijna een week in een coma achtige slaap, waar niemand of niets ze uit krijgt. Ooit worden ze dan weer uitgedroogd en wel wakker en ..the story continue… Bij mooi zomerweer zijn de dames schaars gekleed. In die periode stuurden we ze weer eens voor de zoveelste keer weg voor het portaal van de kamer van koophandel of ingang centraal station. Wel altijd even met een praatje. Als de shot net genomen is wachtten we altijd even de ‘flash’ af.

Dat zijn momenten dat je even niet moet storen want dan worden ze link. De politie kan hiervan nog wat leren want als je iets vriendelijk vraagt doen ze het gewoon.  Toch voelden ze in ons een bepaalde geborgenheid. We hielpen ze als we zagen dat ze werden lastiggevallen, bijvoorbeeld. Regelmatig hoorden we zeggen: jullie letten tenminste een beetje op ons en zijn zorgzamer dan die smerissen. Daar hadden ze stuk voor stuk een broertje dood aan. Amber vertelde mij: Ik ben gister door een Turk op mijn bek geslagen, wilde aangifte doen maar ze lachten me alleen maar uit. Verontwaardigd draait ze haar gezicht omhoog en toont haar opgezwollen linker kaak. Amber: Zie je, wordt het blauw? Wat een klootzak hé! Bij winterweer lopen ze meestal te koud gekleed. Zien van verre al als ik of een collega langs komt.

Als het werk het toelaat stoppen we dan ook altijd even en mogen ze even instappen, met de verwarming zo hoog mogelijk. Dan laten we ze even op temperatuur komen, want soms duurt het twee uur gemiddeld dat ze moeten staan en slenteren in de geniepige ijskou totdat ze worden opgepikt door een klant. Lang duurt de liftpartij nooit, want ze weten dat wij niet uit zijn op betaalde sex. En elke auto die voorbij rijdt is een gemiste kans, maar de opwarmservice wordt zeker gewaardeerd! Vooral als er veel politie fanatiek rond rijdt willen ze nogal eens minder haast hebben.. Meestal komt er dan wel een interessant gesprekje uit. Jasmine: Goh, ze hadden me gisternacht te grazen,joh! Klote smerissen weer. Zoveelste keer het tippelverbod overschreden en ik was schijnbaar al gedagvaard, maar ja. Ik zit weer eens te kloten met die gasten. Hebben ze ook nog mijn traangas in beslag genomen, de t*&$%£ lijers… Loop ik te tippelen, dan gaan ze om te treiteren achter mij rijden op het fietspad..ja gek he, dat er dan niemand stopt…Ga ik bij een bushalte staan, krijg ik eerst een preek van 10 minuten van die gasten, komt er ook nog een bus aan die stopt.

Ik ben maar gewoon ingestapt. Terwijl ze door ratelt neem ik haar eens in me op: Lange blond-roodachtige haren, mooie benen, slank, paar moedervlekjes, lief gezichtje,21 jaar nog maar.. ik zucht. Doodzonde van zo’n meid. Mijn eerstvolgende sluitbegeleiding is een grote gereedschapzaak in het gewestelijk haven gebied. Ik bied Jasmine aan om haar dan maar naar de tippelzone te brengen. Jasmine: Om de dooiedood niet he. Dan krijgen ze ook nog hun zin. Ik ben daar gister nog afgezet door die klojo’s. (Politie). Die Latino’s daar, zijn een stelletje oncollegiale varkens! (Er staan veel transseksuele Latijns Amerikaanse dames(m) doch niet verslaafd). Ze pesten je gewoon groepsgewijs in een hoekje, maar ze hebben daar allemaal hun vaste stek. Je staat nergens welkom. En ik sta er te lang en ik kan er niks scoren,dus dat schiet niet op! Nee, dump me maar even achter het Centraal Station. Ik moet nog even wat bruin hebben. Heb je niet toevallig nog een tientje voor me? Leuk geprobeerd. Nee, dame, deze taxi heeft het instaptarief al van Fl. 10,-, dus we staan weer quitte! Haha.  Jasmine grinnikt. Was te proberen.

Ineens krijg ik een inbraakalarm in een winkelcentrum boven het IJ. Snel dump ik haar bij het CS en stuif verder de IJtunnel door. Na afhandeling moet in in het gewestelijke havengebied nog een paar panden controleren en een sleutel overdragen. Een collega moet een gebouw vlakbij bewaken en we moeten ergens afspreken. Ik rijd over de tippelzone en ga op de lege parkeerplaats van de politie staan. In afwachting van het moment dat mijn nieuwe collega zich telefonisch bij mij meldt. Er komt een Colombiaans meisje aanlopen en spreekt mij aan over haar verblijfsvergunning. Hey police, -Hoe lang dat nu nog gaat duren.. Intussen zie ik dat iemand een bocht te krap neemt bij de zone ingang en zijn chassis blijft haken achter een opstaand betonnen paaltje. Hij heeft voorwielaandrijving en zijn wiel draait doelloos rond. Hij staat muurvast. Het meisje blijft intussen door kwekken. Geduldig wacht ik het moment af dat ze haar primitieve engelse woordenstroom staakt voor een ademteug en vertel direct dat ik ‘security’ ben. I am NO police, ok! I can’t help you, ok!

Met al die lichtblauwe uniformen lijken we natuurlijk ook wel op elkaar. Inmiddels is een klein rood autootje met 4 Noord Afrikanen (wij noemen dat NAFfer’s) wel 3x rond gereden in de onafgebroken stoet van vooral kijkers en daaronder 3% klanten die daadwerkelijk een meisje laten instappen. Ze stoppen weer bij de hoofdingang en 3 naffers stappen uit en de bestuurder rijdt met zijn lege auto naar een wachtend meisje. Ouder dan 19 zal het blondje niet zijn. Nette kleding, laarsjes, Nederlands uiterlijk. Haar ouders moesten eens weten. Blijkbaar zijn ze het snel eens over de prijs, want weldra stapt ze in. Ze verdwijnen in een afwerkplek, vlak achter mijn auto. Na een slordige 10 minuten, terwijl ik net klaar ben met bellen (meldkamer) waar die nieuwe nou eigelijk blijft hoor ik de Latino’s aan de overkant roepen. Ik zie dat de 3 naffers mijn kant oplopen richting afwerkplek met een grote smile op hun gezicht. Die willen natuurlijk het kontje van hun maatje op – en neer zien gaan.

De meiden aan de overkant vinden deze onbehoorlijke voornemens helemaal niets en roepen continue: No,please  no, GO BACK,please  GO BACK. No no! Please! Lazer (mijn politiehond) achterin mijn surveillancewagen  heeft een aangeboren bloedhekel aan naffers en dat is tot heden altijd wederzijds geweest. Hij heeft ze al continue geobserveerd van achteruit de auto. Ik zie in mijn spiegel dat hij ‘borsteld’ , zijn nekharen rechtop en begint te grommen in zijn riante aluminium kooi. Wrrrrrohhhhhhggg…… De Naffers zijn nu 3 meter verwijdert van mijn surveillancewagen en hebben beslist niet in het hoofd om gehoor te geven aan het massale protest van de overkant totdat Lazer uitbarst in woede. Het is even 1 seconde net Ajax-Feyenoord… Zoef, zoef en zoef!!  Ik heb zelden 3 Naffers binnen 2 seconden 25 meter zien afleggen, maar ze stonden ineens weer braaf te wachten bij het hek aan de voorzijde! De Latino’s kirren:’Good dog! Great K9! Good doggiedog, good policeman!!!. (Dank u voor de eer, maar ik deed helemaal niks..) ;-) Ik mompel; Naffer, Keizer, Admiraal… Lazer regelt het allemaal…. Na 20 minuten rijdt het rode auto’tje weer voor en worden de heren weer opgehaald en pas als de 3 mannen uit Lazer’s vizier zijn stopt hij met grommen.

Dan gaat na enkele minuten de telefoon. Mijn collega! Mijn nieuwe collega is een ‘boertje van buuten’ en ik loods hem vanaf de coentunnel over de basisweg richting de zone. In de verte zie ik hem aankomen. Theemsweg? Goedzo, eerste rechtsaf. Hij vraagt verbaasd wat dit nu weer allemaal is. Allemaal bushaltes??? Nou Johan, zeg ik door de telefoon, maak je maar geen zorgen, die meiden staan echt niet op de bus te wachten hoor.. maar op jou, hahaha!! Er rijden al auto’s achter hem en voor hij het weet staat ie in de file. Verplicht moet hij het rondje maken om bij mij te komen en ik stap uit. Lazer begint weer te blaffen. (Doet Lazer altijd als ik uitstap, waar dan ook). De Latino’s die tegenover mij op de zone staan, beginnen alweer te roepen: Ahhh doggie dog, is good doggie!!!Hihihi!!! Ja, Lazer, je kan niet meer stuk bij de girls, joh! Johan is inmiddels bij me en ik overhandig met een royaal gebaar de sleutel. Johan:’Ik mag dan wel nieuw zijn, maar is dit nu echt een sleuteloverdrachtplek’?. Jahaaa.. zeg ik droog. Is standaard he! In een mum is hij alweer in zijn auto en rijdt met een korte groet weg.

Ik heb lol. Zo meteen belt hij wel weer waar hij eigelijk moet zijn, want dat issie zojuist in de haast vergeten te vragen, grinnik in mijzelf. In de verte komt de milieu bus van de politie aan en  ik moet toch weer verder voor een paar brand en sluitronden. Ik groet de blauwe brigade en na een kort praatje met hen vervolg ik weer de route. De wegenwacht komt er nu ook aan voor de gestrandde auto. Ik duw het gas weer in. Het is een echte –krijg het heen en weer klus- en ik moet nog even richting het CS. Op een donkere dubbelbaansweg rag ik richting een viaduct als ik aan de kant van de weg een meid zie liften. Ik zet mijn gevarenlichten aan en stop. Het is Sarah. Sarah is een spuitend heroïnehoertje van Duitse komaf. Een brunette met halflang haar en een knap gezicht en beschikt over benen waar geen einde aan lijkt te komen. Ze leeft samen met haar ‘vriend’ in een oude oldtimerachtige auto die op een havenplaats, zonder brandstof,  staat geparkeerd boven het IJ.   Ze moet dus niet alleen dope scoren voor zichzelf, maar ook voor haar vriend. Haar Nederlands wordt steeds beter maar haar Duitse accent blijft er gewoon i! nzitten…

Ze stapt in en snel rijden we weer verder. Sarah…Wat ben jij nou weer aan het doen hier? Sarah begint te vertellen: Een Marokkaanse man in een bestelauto met een raar ding op zijn dak gemonteerd (ik zie hem inderdaad regelmatig rijden) had haar opgepikt en ze zouden een stil plekje zoeken om te wippen. Ineens zag hij een politieauto en werd heel nerveus. Vlakbij het Telegraafgebouw keerde hij ineens om omdat hij nog meer politiewagens zag rijden en reed weer richting het CS. Toen ik vroeg waarom hij eigelijk zo bang was van de politie keek hij met grote ogen naar mij en stopte als een idioot. Hij riep heel paranoïde: Uit uit uit! En sloeg me tegen mijn arm. Half rijdend ben ik uit die hobbebak gesprongen! Tjeetje, zeg ik… Het is ook altijd wat met jou he? Zonde van mijn tijd, en mijn enkel, zegt ze.Hmmm lekker warm deze auto. Moet je eens voelen hoe koud ik het heb.

Ik voel haar tengere hand en ze lijkt inderdaad wel bevroren. Maar, vervolgt ze, jij bent mijn reddende engeltje he. Ze legt haar hand op mijn been en streelt zachtjes naar mijn gulp. Kunne we niecht! wat regelen, vraagt ze. Als je zo door gaat, zeg ik, krijg ik nog een ijspegel van je,haha. Nee nee, werk gaat voor het meisje he, dat weet je. Om me gek te maken masseert ze zachtjes op laatst genoemde locatie. Ik voel wel degelijk dat ik toch niet van steen ben, hoe doet ze het. Inmiddels zijn we bij het station achter. Even verderop zet ik de auto neer en ze bedankt me hartelijk voor de service. Graag gedaan, Doei! Ik ga snel door want het is bijna 02.40 uur en om 03.00 uur sluit de tippelzone, die ik samen met een collega moet sluiten. Bijna niemand van de collega’s en zeker geen van de vrouwelijke beambten wil deze route rijden omdat de zone erin zit, maar ik vermaak me altijd kostelijk. Snel handel ik een object af door een barcodescanner langs de gevel te halen en ik ga snel verder.

Als ik weer langs het CS rijdt zie ik Sarah en Kim druk in onderhandeling met een Antilliaan. De huis dealer, zeg maar. Na zo’n 8 minuten rijden door Amsterdam’s stille straten en wegen i! s het 02.58 uur. Precies op tijd. Mijn collega staat al op de! politieparkeerplaats. Ik sein met mijn koplampen en hij seint terug. Ik stap uit. Enkele auto’s achter mij tegenhoudend met de surveillanceauto maak ik een horizontaal gebaar met mijn armen. (Afgelopen sloes, we sluiten). Ik doe het hek dicht en klik het hangslot erin. Als laatste auto op de zone sluit ik achteraan in de ‘file’. Veel meiden hebben al een taxi besteld en sommigen proberen een klant te bewegen voor gratis taxi te spelen. Uiteindelijk kom ik in de transseksuelen hoek. Ik moet altijd weer lachen als ik in de koplampen hun benen zie, gehuld in een panty. Echter, sommigen hebben hun benen al een tijdje niet meer geschoren en de haartjes steken er dan –goed zichtbaar in het licht- doorheen. ‘Net geplukte kippen!!’, grinnik ik in mijzelf. 

Eentje houdt mij tegen en vraagt met een veel te zware stem voor zo’n vrouwelijk lichaam of ik haar weg kan brengen. A little ride for a little sex or mayby marriage?.. Nee, mij doggy-dog don’t like that! Ok, please, ok, beebey, druipt ‘zij’ af.. Frits staat al op mij te wachten en de politie is al vertrokken. Hoi man! Nog wat bijzonders? Ik grap: Ja, net een huwelijksaanzoek gehad. Frits:’jij ook al?’ Yeah, Maar ik hou niet van dat haar op haar ballen,haha! Effe de boel leegvegen?, vraagt Frits. Dat zijn altijd een van de leukste werkjes van de hele dienst! We wachtten heel sportief tot het 03.10 uur is en vervolgens gaan we samen naar de afwerkplekken. Er staan nog 5 auto’s, beslagen en wel. Frits timmert op de achterruit van het eerste auto’tje. WIE AARE CLOOSING DE ZONE!!, brult hij.  Ik schiet altijd weer in de lach! Lekker engels hoor!! Ohh die frits.. Af en toe net een varkensboer… Het blijft een vermakelijk gezicht om de twee in de auto omhoog te zien veren , stoelen omhoogdraaiend wordt de motor vast gestart en blind rijden ze met beslagen ramen achteruit met de blower vol-aan.

Dit ritueel herhaalt zich nog 2 keer en bij een  auto blijven ze binnenin gewoon doorwippen. Hallo..HALLOOO! Geen respons.. Ik sla hard op het dak van de auto: Stop fucking and go away, it’s time, guy’s! 03.17uur. de zone is verlaten. De verpleegkundigen zijn ook al naar huis. Snel inspecteert Frits nog even het koffielokaal. Hier worden de heren en dames ook medisch gecontroleerd door de GGD en ruim voorzien van kapotjes. Kauwgummetje, Frits, wijs ik op de enorme bak condooms. Frits grapt, nee,   maar wees een vent en pak me met de eendenbek! Ik grijp een tang in steriele verpakking en zeg zwoel: kom maar,diertje van me..Frits roept als ik hem bijna te pakken heb, nee, NEE mijn flesje poppers is leeg! Verontwaardigd laat ik hem los en roep:Ga je vreemd dan? Ik mieter de tang terug in de bak en lachend gaan we naar buiten. Als alles ok is  type ik de alarmcode in en we vertrekken richting de auto’s. Frits rijdt nog een keer het hele gebied af of er echt niemand wordt opgesloten. Ik stap in en rijd de zone uit.

Even verderop rechts parkeer ik en laat Lazer even uit.  Snel geef ik hem nog wat water en een boterham van mijzelf. De gulzige Harry heeft zijn brokken allang op. Ik pak zijn tennisballetje en het speciaal ervoor meegebrachte tennisracket. Ik smash de bal de donkerte in en Lazer doet zijn naam eer aan, door er met minstens 70 km.p/u achteraan te rennen. Even spelen in de baas zijn tijd met mijn beste maatje die voor mij en iedereen door het vuur gaat. Hij heeft het verdiend. Ondertussen bespreek nog even wat werkoverleg met Frits en gaan bakkie koffie doen bij de collega’s op de basis. De eerste vrachtwagens rijden al.

Einde dienst.

Prachtig verhaal en wat een beeldende verteller! Er is een schrijver aan deze man verloren gegaan ... hij zou in deze stijl een boek moeten schrijven. Wordt een bestseller.

Dankjewel voor dit geweldige compliment. Wellicht komt er eerdaags nog een soortgelijk verhaal aan. Vriendelijke groeten, Martijn, Flevoland. Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Keep on dreaming, sucker. De ergste klojo's zijn de beveiligers die denken alles beter te doen dan.... En ondertussen liggen ze de meiden die het instaptarief van €10 echt wel snappen (!) te douwen of worden de heren zittende en al speurend even van hun spanning afgeholpen. Zoals gezegd: keep on dreaming en slaap zacht