Vandaag weer eens bij Laan van Noi 200A in Den Haag geweest en man, man, man, wat zitten daar toch een stel lekkere meiden. Weliswaar zitten er ook een stel vrouwen tussen die er alleen maar voor "hun brood" zitten. Die zijn ook allemaal heel mooi, maar je ziet toch aan ze dat sex niet "bovenaan hun verlanglijstje" staat en die neem ik dus niet.
I

k ga voor de meiden met gevoel, met passie, met inhoud. En daar zijn er ook genoeg van. Ik ben zo blij voor mezelf dat ik daar in de loop der jaren een redelijk oog voor ontwikkeld heb. In die splitsecond dat het meisje zich aan je voorstelt en je een hand geeft moet je je oordeel vellen en je beeld vormen en godzijdank heb ik het meestal bij het goede eind en kies ik het meisje waar ik achteraf het meeste plezier mee beleef. En dat is overigens meestal wederzijds, maar dit terzijde.
Maar goed, ik vertel vandaag van mijn belevenissen met Roos en een volgende keer mijn belevenissen met Sammy van een goede week terug (Als je ze overigens na het lezen van mijn verhaal ook gaat bezoeken, laat dan even aan hen weten dat je ze via mijn website hebt gevonden. Dat zou ik bijzonder leuk vinden). Maar nu even naar mijn belevenissen van vandaag:
Ik ben vandaag met Roos geweest en dat is een lekkere sensuele meid dat wil je niet weten. Ze is wel een beetje kritisch op de klanten die ze neemt, dat wil zeggen dat ze zich niet aan iedereen voorstelt. Ze kijkt op een van de camera's in het statige herenhuis naar de binnenkomende klant of ze wel uit de keuken tevoorschijn komt. Maar als ze eenmaal tevoorschijn komt tja, dan zie ik in haar ogen haar sensualiteit, haar gevoeligheid, haar energie en haar spontaniteit. En dus koos ik haar en dus had ik het weer bij het rechte eind dat ik met haar een geweldig half uurtje kon beleven.
Het half uurtje liep uit naar drie kwartier en eigenlijk was dat ook nog veel te kort, daar waren we het beide (!) over eens, maar ik had even niet meer geld bij me. Ik was me deze week toch al te buiten gegaan, maar dat hoor je later nog wel.
Roos is er eentje die er nog een baantje naast heeft, een goede overigens, iets artistieks, net als Janice, en eens te meer blijkt weer dat "partime-prositituees" bijzonder relaxed met hun klanten om gaan. Ze hebben een soort innerlijk rust over zich die ze ook naar buiten uitstralen. Ze "hoeven" niet zo nodig, er is geen druk, ze hebben hun zaakjes voor elkaar. Dit baantje is voor de extra's van het leven en met een beetje geluk is het nog aangenaam ook. En, my God, het was bijzonder aangenaam zeg! Ik zal je de details besparen maar ik kan wel zeggen dat ik zeer "leeg" thuiskwam die dag.
Na afloop vroeg ze nog waarom ik haar koos. "Ja, om die twinkeling in je ogen". "Dus dat kon je zien?". "Ja, dat kon ik zien". "Dus daarom gaan er ook allerlei mannen zomaar naast me zitten in de trein, of beginnen lukraak een gesprekje op kantoor?". "Waarschijnlijk!". Ik kon me er in ieder geval wel wat bij voorstellen.
Ik reis zelf ook nog wel eens met de trein en als ik kon kiezen had ik zeker de lege plek naast haar gekozen. Alleen dan had ik alleen maar kunnen dromen van wat er had kunnen gebeuren en nu was het echt gebeurd.
zucht...