Als ik in een dipje zit wil ik 's-avonds nog wel eens de auto pakken en een eindje gaan rijden. Hoewel ik vooraf eigenlijk naar Scheveningen wilde om wat uit te waaien aan het strand, kwam ik al rijdende, zoals trouwens altijd gebeurt, toch weer terecht bij de prostitutiestraten of de tippelzone. De straten waren al weer leeg om deze tijd.


Dus ik reed weer eens langs de straatnimfen in de Waldorpstraat. Het was een zwoele nacht, ik had de tijd en parkeerde even mijn auto aan de andere kant van de weg waar de meisjes lopen om een en ander eens op het gemak te bekijken. Nou is dat wel een goede plek om de prostituees en hun klanten te kunnen zien, maar echt veilig is het daar niet. Het stikt er namelijk van de rondlummelende drugsdealers, pooiertjes en ander loslopend tuig. Die hangen daar maar wat in groepjes bij elkaar, roken en gebruiken wat en komen alleen overeind als een heroïnehoertje weer een klant heeft afgewerkt en een shotje nodig heeft. Aan het eind van de nacht gaat het luierend tuig waarschijnlijk wel met het meeste geld naar huis. Geld waar de meisjes hard voor hebben moeten ploeteren, vraag maar aan Monique. Het is soms oneerlijk verdeeld in deze wereld!
Maar ze hingen wel rond de achterkant van mijn auto en ik heb geen zin in narigheid. Dus ik deed dan ook meteen mijn deuren en ramen dicht en mijn lichten uit. Direct probeerde een lang blond meisje vanaf de overkant van de straat mijn aandacht te trekken. Alle stilstaande auto's trekken nu eenmaal hun aandacht. Ik keek echter de rest van de straat door en ik zag toch zeker wel zo'n stuk of twintig meisjes, beschenen door de vele autolampen. Het was rond twee uur en het was druk in de straat. Grofweg is het eerste gedeelte van de straat, vanaf het Rijswijkseplein, bestemd voor de transsexuelen en het tweede gedeelte voor de verslaafden. Soms zit er nog een, veel te jong, schoolmeisje bij, die waarschijnlijk door haar vriendje is gepresst dit werk te doen, maar het kan natuurlijk ook een jonge verslaafde zijn. Ik wordt bij zo'n aanblik altijd heel erg triest.
Het blonde meisje deed ondertussen langzaam pogingen de straat over te steken, mijn kant op. Ik bleef van haar weg kijken want ik was absoluut niet van plan deze avond welk meisje dan ook naar binnen te nemen. Ze zette echter door en kwam naar mijn raampje en daar zag ik pas dat ze eigenlijk een oud, wat rimpelig gezicht heeft. Misschien is ze nog wel jonger dan ik, maar het jarenlange drugsgebruik heeft haar gezicht duidelijk getekend. Ik draaide mijn raampje open en ze vroeg met vriendelijke stem of ik zin had in een lolletje voor fl 35,=. Ze was natuurlijk niet de mooiste meer en tot zo laag moest ze al gaan. Ik zei dat ik alleen maar even kwam kijken en na nog even aandringen zei ze tenslotte dat ze dat jammer vond. Ze zag er bleekjes en vermoeid uit.
Ze ging weer naar de overkant en ik zag dat ze onvast liep. Ze wankelde op haar lange magere benen alsof ze ergens last van had en moest moeite doen om haar evenwicht te bewaren. Er stopten een paar auto's bij haar maar niemand neemt haar mee. Na een poosje zie ik haar in een nis van een garagebedrijf, een beetje uit de wind met een vlammetje bezig. Om het moraal wat op te krikken. Wat moet er van zo'n meisje worden. Afkicken zal wel niet meer lukken, de verdiensten nemen alleen maar af, de kwaaltjes nemen toe. Dat kan nooit meer erg lang goed gaan. En waaruit bestaat je leven dan: elke nacht werken, overdag slapen en tussendoor spuiten. Het vooruitzicht lijkt me vreselijk.ik krijg gelijk een nog grotere hekel aan dealers die kinderen aanzetten tot drugsgebruik.
Het klinkt misschien hard, maar op het moment dat ik dit allemaal voor me ziet gaat het met mijn eigen dipje gelijk weer een heel stuk beter. In de geest van "zo slecht heb ik het nog niet". Net op het moment dat ik erover denk maar weer eens op te stappen om naar huis te rijden, zie ik dat het blonde meisje toch nog met een klant wegrijdt.
Ik start de auto.